اسناد و مخطوطات

میرداماد به بعضی شاگردان خود عنایتی خاصّ مبذول می‌داشته است. از خاصّ‌ترین و محبوب‌ترین شاگردان میر، صدرالدین محمّد شیرازی (معروف به ملّاصدرا است که میر علاوه بر مخاطبۀ محبّت‌آمیز در یادداشتی که به رسم یادگار در سفینۀ او نگاشته، چارانه‌ای از این قرار در ستایش وی سروده است: جاهت...

کتاب «جذوات و مواقیت»، پاسخ‌نامۀ مفصّل میرداماد به پرسشی در رابطه با بحث «تجلّی» و آیۀ شریفۀ «فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَکًّا وَ خَرَّ مُوسى‏ صَعِقًا» (الأعراف: ۱۴۳) است که به زبان فارسی و در 12 جذوه و 35 میقات نگاشته شده است. نسخه‌ای از این اثر گرانسنگ، با...

در ایران چند سلسله از سادات حکمرانی کرده‌اند و از سادات حسینی طبرستان، از سال 250 تا 316 هجری‌قمری، جمعًا چهارتن از آنان، به ترتیب: حسن بن زید علوی (داعی کبیر) 250 تا 270 هجری‌قمری محمّد بن زید (برادر داعی کبیر) 270 تا 282 هجری‌قمری حسن بن علی الأطروش (ناصر کبیر) 301 تا 304 هجری‌قمری حسن بن...

نسخۀ شمارۀ 242 از مجموعۀ اهدائی دکتر محمّد مشکوٰة به دانشگاه تهران، رونوشتی از بخش «إلهیّات» از کتاب الشفاء است که مزیّن به حواشی و تصحیحات میرداماد می‌باشد. گویا این نسخه روزگاری در تملّک میر بوده و به شهادتِ تنوّع رنگِ حواشی و شیوۀ عمل میرداماد، حداقلّ دو مرتبه از نظر وی گذشته...